Durf te dromen

Het was een jaar van veel nieuwe dingen. Nieuwe rolstoel. Dus: nieuwe handling om aan te leren voor mezelf en voor Tinsel. Nieuwe ervaringen. Ook negatieve (lees hier).

Ik wil me hier graag beperken tot enkele hoogtepunten. Zoals het ontvangen van één van onze sponsors, meer bepaald The Future of Hope Foundation, op de Belgian Winner in Sentower Park op zaterdag en hen from scratch de regels van agility uitleggen en net tijdens dat gesprek van de BAF de uitnodiging krijgen om de finale te lopen op zondag. Of die keer dat ik in mijn eentje naar Henegouwen reed voor een wedstrijd en er tweede werd op een parcours dat me in theorie niet zou liggen en er een beetje van de sfeer van vorig seizoen terugvond. De gezellige, ongedwongen sfeer dus. Beide dingen samen deden me beseffen hoe slecht ik me elders voelde.

De zomer kwam en we hielden ons aan onze plannen om de Border Collie Classic in Polen en het Para Agility World Championship in Nederland te lopen. De internationale keurders in Polen leverden me fijne herinneringen op. De finale meedoen op zondag zette ons weer terug neer daar waar we thuishoorden op dat moment. Nergens dus. En toch zou ik het opnieuw doen. Idem voor PAWC. Na het zilver en brons vorig jaar was een achtste plek het hoogst haalbare dit jaar, maar ginds was ik dan weer wél trots op dit rondje ondanks een DK.

Ik durfde het immers aan. Ik gaf niet op. Ons agilityjaar 2023 was er namelijk eentje met – ook letterlijk 😉 – vallen en maar heel moeizaam opstaan. Eén van de dagen dat dat – figuurlijke – opstaan wél lukte was begin november op de wedstrijden van de BAF tvv van de junioren. We wonnen er onze eerste wedstrijd in graad 2 in België.

Het was niet onze eerste overwinning dit jaar. Ook in Duitsland was het ons al een paar keer gelukt. Ginds zocht ik er de kleinere hallen uit. Ver weg van de stress. Zo bouwde ik met kleine succesjes aan de weg terug.

Dit was ons laatste wedstrijdrondje van dit jaar. Een DK maar hey… ik geniet terug!!!

Ik kan hier schrijven wat ik wil. Ik kan alles willen uitleggen. Maar uiteindelijk ben ik de enige die mezelf hierdoor kan helpen. Die Tinsel een betere handler kan geven. En precies dat is mijn vaste voornemen voor 2024.

Wordt dus vervolgd 🙂

Dinsdag 10 januari 2023. Dé dag. Vandaag haalden we de Hoss balansrolstoel op bij Aqtor! Ik krijg de factuur mee zowel voor de Hoss als voor de oprijplaat die ik nodig heb om de nieuwe rolstoel in de auto te rijden. Kostprijs van de rolstoel = 22.318,35 euro. Kostprijs van de oprijplaat nog eens 1.210,61 euro. Samen dus 23.528,96 euro. De steun van en via de BAF en HS Canis die ik kreeg, bedroeg afgerond naar boven 2.500 euro. Tweeduizend vijfhonderd. Ik moest dus nog op zoek naar eenentwintigduizend euro. En dat is heel veel geld. Het is ons gelukt. Ik had er wel de bank en sponsors voor nodig. Zonder hen kon ik de Hoss wel vergeten. Is de Hoss er alleen voor agility? Neen. Ook in het dagelijks leven is hij een grote hulp en maakt hij mij zelfstandiger en neemt hij voor een deel de pijn weg die ik al vele jaren had in schouders en arm.

Maar de aankoop van de Hoss heeft me enorm veel last gegeven ook. Want we leven in een regio waar mensen jaloers zijn op een rolstoel. Ineens keken mensen in de sport die ik zo graag deed heel anders naar ons. Plots wilden enkele mensen niets liever dan dat we de mist ingingen, Tinsel en ik. En weet je wat? Dat gebeurde dan ook.

Al snel hoorde en zag ik mensen rondom mij opmerkingen maken die mij diep kwetsten. Brutaal of subtiel. Dat er voor elke persoon die zo’n opmerking maakte er veel meer waren die dat niet deden, zag ik niet. Of voelde ik niet. En voelen… dat is zo’n beetje hét belangrijkste woord hier.

Ik voelde me van februari tot oktober heel erg slecht op wedstrijd. Ik ging er bang naartoe. Ik huilde. Vooraf. Tijdens. Achteraf. De stress gaf langdurige fysieke problemen extra.

Resultaat van dit alles is dat er geen #teamtinsel die naam waardig meer bestond. Dat Tinsel de ring verliet zodra ze kon. Lang voor het einde van een rondje. En dat niet één keer. Maar bijna elke keer. Ik maakte een post over mijn struggle op Facebook. ik probeerde door het bos de bomen terug te vinden, maar ik zag alleen maar veel duisternis.

We bleven trainen. Zowel agility als fitness. Trainen vond ik nog altijd leuk al was ik ook daar alle vertrouwen in mezelf kwijt. Nooit in mijn trainer. Nooit in mijn hondje. Maar ik was er van overtuigd dat ik een waardeloze handler was.

En toen kwam PAWC, het Para Agility World Championship, in Nederland en daar vond ik terug een beetje de moed om door te gaan in deze sport. Want ik heb honderd keer op een zucht van volledig opgeven gestaan. Alleen… opgeven is zo definitief. En iets hield me altijd tegen. Gelukkig.

Want op het PAWC – waar ik tot de avond voordien over twijfelde of ik wel kon deelnemen in deze situatie met dit slechte gevoel en of ik niet beter thuis bleef – had ik enorm deugddoende gesprekken met andere para handlers. In dezelfde periode praatte ik hierover ook met enkele trainers, coaches, keurders… kortom met mensen uit agility die ons wilden helpen uit dit dal te geraken. Waar ik eerst en vooral kon tegen zeggen waarom ik me zo slecht voelde en waar een stuk erkenning en zelfs herkenning uit naar voor kwam. En zo zetten zij met mij het proces in gang om stap voor stap weer sterker te worden.

2023 is nu zo goed als voorbij. 2024 komt eraan. En ja, ik doe nog steeds agility. Met Tinsel.

Hell yeah !!!!

In januari 2023 kochten we de Hoss balansrolstoel. Om onze verdere agilityplannen voor 2023 financieel rond te krijgen – trainingen, materiaal, wedstrijden, vervoer, logies – zochten we sponsors. Het sponsordossier vond zijn weg zowel binnen als buiten de hondensport. Ik ben dan ook trots deze sponsors voor 2023 te kunnen voorstellen:

Hoss Mobility Gmbh

De mensen van Hoss Mobility waren snel overtuigd van de wervende kracht van ons project. Een balansrolstoel is een vrij nieuw hulpmiddel zeker wanneer er ook joystick besturing voorzien is, zoals bij dit product van het Oostenrijkse Hoss.
Website: https://www.hoss-mobility.com/en

The Future of Hope Foundation

Superblij dat Chido en ik mekaar nu terugvinden in een heel nieuwe context. #teamtinsel draagt binnenkort het logo van The Future of Hope Foundation en maakt het idee van empowerment zo mee zichtbaar in Europa. Benieuwd hoe we mekaar verder kunnen versterken in de toekomst!
Website: www.thefutureofhope.org

Lys Foolies

In dit trainingscentrum en hondenhotel testten we in oktober 2022 de Hoss uit en ook in 2023 blijven zij ons steunen. Je vindt er zowel dagopvang als vakantieopvang voor je hond of doen wat wij liefst van al doen, namelijk trainen in de moderne hal met kunstgras en Galican soft toestellen.
Website: https://lysfoolies.be

Golazo Sport

Deze organisator van grote evenementen en promotor van bewegen voor iedereen steunt ons in 2023. Tenslotte zijn er niet veel sporten waar een para atleet samen “loopt” met de niet para’s.
Website: https://www.golazo.com

Foxies Dogshop

De tofste hondenspeciaalzaak van Tremelo en ruime omstreken. Ook Pasha en Tinsel zijn er klant!
Website: https://www.foxiesdogshop.be

Noisesome

Noisesome Management en Recordings met bands als Equal Idiots, Sons of Ila in zijn portfolio zorgt mee voor de muziek in ons team 😉
Website: http://noisesome.com

Van de Galeystukken Border Collies

Tinsel haar fokker. De persoon die mij een pup wilde toevertrouwen en steeds in ons geloofde. Waarvoor nogmaals dank!
Website: http://vandegaleystukken.be

The Travel Company

Reisbureau met een grote variëteit aan bestemmingen.
Website: https://www.thetravelcompany.be

Smarter Agility

Dé software om je agility trainingen te plannen, parcoursen te vinden of zelf te tekenen, je in te schrijven voor wedstrijden enz.
Website: https://www.smarteragility.com

New Optics

Al decennia een vaste waarde in Keerbergen.
Website: https://newoptics.be