Na een rustperiode zowel voor Pasha als voor mezelf deed ik gisteren en eergisteren weer eens mee aan wedstrijden. Het weer… zat deze keer helemaal niet mee. Het was zo’n weekend waarin je meer dan één set droge kleren bij moet hebben. Dát heb ik alvast geleerd 😉
Nog iets geleerd? Ja, dat Pasha en ik aan onze focus moeten blijven werken. Zowel mijn concentratie en het anticiperen op prikkels die mogelijk een invloed hebben op Pasha zijn concentratie als de focus van Pasha zelf op mij en op de toestellen moeten beter. Maar wij komen van ver en dus ben ik superblij met waar we nu al staan.
Dat er zaterdag bij ons vast parcours een hond nogal agressief uit de hoek kwam net langs ons aan rand van de ring en er zondag bij de jumping een andere border langsliep druk bezig met fixeren op Pasha helpt ons uiteraard niet, maar zulke dingen horen erbij en zullen er altijd zijn. Het is aan ons om onszelf als combinatie nog sterker te maken. Team Pasha weet wat gedaan.
Trouwens, team Pasha is top hoor 🙂 Met dit regenweer was er zelfs een meewandelende vissersparaplu – merci Theo! – en ook de als sponsoring gekregen accessoires waaronder een gewicht voor extra grip op mijn Batec Hybride aankoppelfiets hielpen me om ook in deze omstandigheden te kunnen blijven rijden – merci Batec Mobility!
Samengevat: we liepen op onze vier runs een DK, maar er zaten net zo goed al lange, mooie stukken in. Pasha nam ook dit weekend een tunnel of wat teveel – hij blijft dus “Tunnelman” – en gaat soms nog naast een sprong, maar wat me gelukkig maakt: hij neemt de wip nu altijd goed – geen karpersprongen meer – en de weave wordt stilaan sneller. We werken verder.
