“Dit niveau van toegankelijkheid is echt ondermaats” 𝑾𝒆𝒍𝒄𝒐𝒎𝒆 𝒕𝒐 𝒎𝒚 𝒘𝒐𝒓𝒍𝒅… want als ik na ondertussen bijna 28 jaar in een rolstoel één ding geleerd heb, is het wel dat toegankelijkheid nooit prioritair is. Alle mooie woorden ten spijt.
Wat ik doe als ik cash nodig heb? Afhalen aan de kassa van de supermarkt of mijn bankkaart aan mijn man geven om geld af te halen “in de bank” want neen, een automatische deuropener is lang niet voldoende. Het Fortis kantoor in Keerbergen heeft bijvoorbeeld een veel te korte hoge helling voor de deur die voor veel mensen niet te nemen is zelfstandig. Het enige écht toegankelijk kantoor vond ik jarenlang in Boortmeerbeek. Tot dat gesloten werd. Grootbanken… ik denk niet dat die veel interne vormingen rond toegankelijkheid houden. En als ze ze wel houden, zijn het er veel en veel te weinig. Sluiten van automaten is ook hún keuze. Niet de mijne.
Ik weet nog wat mijn collega’s destijds aan de universiteit zegden toen duidelijk werd dat ik terug zou komen werken na een ziekteperiode, maar dan wel in een rolstoel:”Maakt niet uit! Wij doen gewoon zoals vroeger. De stad zal toegankelijker worden. Tuurlijk dat!” Jeugdige overmoed? We waren begin de 20 en gingen doctoreren, lesgeven, de academische ladder beklimmen,… alles behalve niets doen. En wat deed ik enkele jaren later gedurende zo’n 10 jaar? Niets. Want na een aantal jaren knokken en vechten voor een plek in de wereld van de wandelaars was mijn moed op. Er waren gewoon te veel drempels. Letterlijk en figuurlijk. Overal liep ik er tegenaan. Ik vond mijn doorzettingsvermogen terug dankzij onze honden, mijn sport, mijn kunst en nu… ga ik ermee aan de slag in de politiek. Dat er op 28 jaar zo weinig veranderd is betekent twee dingen.
Ten eerste dat er nog veel werk is en ten tweede dat het allesbehalve evident zal zijn. Toch zal ik proberen hier en daar een steen te verleggen. In een rivier op aarde.
Het Batopin cash punt in Keerbergen dan:
– het grint is tijdelijk want de klinkers konden niet meteen gelegd worden aangezien het gebouw nog gebouw werd. Geen grint leggen nu zou een gevaarlijke situatie zijn, maar de klinkers komen binnenkort zoals het altijd was bedoeld.
– De deur dat is een andere kwestie. Dat is het stukje waarin je welkom bent in mijn wereld en waarmee ik al aan de slag was, net als met een aantal andere zaken lokaal en in de provincie, maar waar ik nu, vandaag, nog geen kant en klare oplossing voor heb. Men vindt dit OK blijkbaar in zowat heel Vlaanderen zulk een zware deur. Wel ik niet. Wordt hopelijk vervolgd!
Dank aan iedereen die mee aan de kar van toegankelijkheid trekt.
We zijn nooit met genoeg!
Hartelijk,
An
#keerbergen #schepenvantoegankelijkheid
Voor het eerst gepubliceerd op Facebook op maandag 14 april 2024
In de pers: https://www.hln.be/keerbergen/weinig-rolstoeltoegankelijk-nieuw-cash-punt-doet-wenkbrauwen-fronsen-dit-moet-echt-beter~abfa0a35/